۱۷شهریور؛ نقطه عطفی برای شروع پایان پهلوی بود/ اعتماد بیشتر مردم به روحانیت از مهمترین دستاوردهای این قیام است
تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۶۱۸۵۸
محسن سنجری گفت: قیام ۱۷شهریور سال ۵۷ نقطه عطفی بر شروع نهضت بزرگی بر پایان پهلوی بود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حجت الاسلام محسن سنجری در گفتگو با راه آرمان؛ با بیان اینکه قیام ۱۷شهریور سال ۵۷ نقطه عطفی بر شروع نهضت بزرگی بر پایان پهلوی بود، گفت: رژیم طاغوت بدترین شرایط را برای سرکوب مردم در نظر گرفته بود؛ به ویژه از دی ماه ۵۶ به بعد و تابستان سال ۵۷ بسیاری از ناظرین را امیدوار کرده بود که دیگر کسی جرات مخالفت باپهلوی راندارد، آنها تصور می کردند سرکوب های شاه سرانجام اثر بخش است و مخالفان رژیم دیگر قدرت عرض اندام ندارند، درخیال خام خود بودند که با شروع ماه رمضان در شهریور ۵۷ به یک باره مردم از ظرفیت ماه رمضان برای پخش اعلامیه های امام و روشنگری از جنایات طاغوت ورق را برگرداندند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: مردم در روز ۵ شهریور وقتی از معرفی شریف امامی به عنوان نخست وزیر مطلع شدند، بیش از گذشته تجمع کردند، به طوری که در ۱۶شهریور بزرگترین تجمع شکل گرفت.
وی افزود: شریف امامی که با شعار آشتی ملی آمده بود تا وضعیت موجود را سرسامان بدهد؛ اما شعار راهبردی استقلال آزادی جمهوری اسلامیِ مردم برای نخستین بار در ادبیات شعارهای مردم اوضاع را بر رژیم سخت کرد و به گوش ها زمزمه تازه ای از بالارفتن معرفت و بصیرت مردم به انقلاب شنیده می شد و انگار این تغییرات بزرگترین و قوی ترین بمب بر پیکره رژیم بود.
سنجری بیان کرد: در واقع شعار مردم کاملا از لحاظ ساختاری و ماهیتی با تفکر شاه و شریف امامی که دولت آشتی ملی را فریاد می زدند در تعارض بود از این رو فریاد مردم اسلام و خواهان تشکیل انقلاب اسلامی با زعامت یک مرجع و یک فقیه اسلام شناس به اسم امام خمینی(ره) بود و در این شرایط دیگر شاه نمی توانست با نگاه نسخه پیچ غرب با رویکرد سرکوب و زندان و تبعید جمعیت میلیونی را در نطفه خفه کند.
این کارشناس مسائل سیاسی اظهار کرد: این بار قلوب مردم به دنبال آرامشی بود که در پرتو انقلاب با هویت اسلامی و با رهبری امام رقم می خورد و رژیم به دلیل آنکه صحنه و قافیه را باخته بود حکومت نظامی را در پایتخت و۱۱شهر کشور از جمله قم، تبریز، شیراز، ابادان و...در دستور شورای عالی امنیت ملی قرار داد و قرار شد از روز ۱۷شهریور عملیاتی شود.
وی تصریح کرد: در این شرایط مردم خودشان را به میدان ژاله رساندند که ارتش با گشودن آتش به روی مردم صدها نفر را به خاک وخون کشاند به تعبیر سفیر وقت شوروی که گفته بود هدف دولت به هیچ وجه متفرق ساختن تظاهرکنندگان نبود، بلکه می کوشید همه اشخاصی را که در تظاهرات شرکت داشتند، یکجا از میان بردارد.
سنجری گفت: امام خمینی(ره)، در ۱۸ شهریور سال ۱۳۵۷، با ارسال پیامی به ملت شریف و شجاع ایران، ضمن ابراز همدردی با ملت، کشتار وحشیانه رژیم شاه را محکوم و دولتِ آشتیِ ملی را، دولتی تحمیلی و غیر قانونی اعلام کردند.
این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: معمار کبیر انقلاب فرمودند" چهره ایران امروز گلگون است و دلاوری و نشاط در تمام اماکن به چشم میخورد. آری این چنین است راه امیرالمؤمنین علی علیهالسلام و سرور شهیدان امام حسین علیهالسلام .ای کاش خمینی در میان شما بود و در کنار شما در جبهه دفاع برای خدای تعالی کشته می‌شد . باید علما و روشنفکران ملت در زیر چکمه دژخیمان خُرد شوند تا کسی خیال آزادی به خود راه ندهد. شما ای ملت محترم ایران که تصمیم گرفته اید خود را از شر رژیم شاه خلاص گردانید، در رفراندمی که در سوم و چهارم شوال در برابر ناظران سراسر جهان انجام دادید، به دنیا نشان دادید که رژیم شاه جایی برای خود در ایران ندارد .۱۷ شهریور مکرِّر عاشورا و میدان شهدا مکرِّرِ کربلا و شهدای ما مکرِّرِ شهدای کربلا و مخالفان ما مکرِّرِ یزید و وابستگان او هستند".
وی اظهار کرد: مهمترین دستاوردهای قیام۱۷شهریور عبارتند از شکاف عمیق بین مردم و حکومت شاهنشاهی ایجاد شد که در واقع این شکاف مطلوب برای تشکیل انقلاب و نامطلوب برای شاه بود، امام خمینی مسئولیت این جنایت را شاه معرفی کرد و این اقدام شاه در کشتار مردم، به سقوط پهلوی را سرعت بخشید.
سنجری افزود: اعتصابات سراسری بزرگترین ضربه اقتصادی را بر رژیم وارد کرد، فراگیر شدن اعتراضات از پایتخت به سایر شهرها حتی روستاها و آبادی ها، اعتماد مردم بیش از گذشته به روحانیت و به ویژه حضرت امام که بارها از خباثت های پهلوی پرده برداشته بود که باجنایت جمعه خونین ۱۷شهریور این اعتماد بیش از گذشته شد از دیگر دستاوردها است.
این کارشناس مسائل سیاسی خاطر نشان کرد: تنفر عمومی و فراگیر مردم از رژیم پهلوی حتی در بین نخبگان و همچنین وابستگان حکومتی، از نظامی تاکارمند، کارگر و کارگزار و همچنین خروش مردم با تفکر کاملاً متفاوت آن هم با شعارهای محوری اسلامی و خواسته خروج و قصاص عاملین جنایت۱۷شهریور از مهمترین دستاوردهای این قیام بود.
انتهای پیام/م
منبع: دانا
کلیدواژه: کارشناس مسائل سیاسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۶۱۸۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
منش طلبگی | الماس گرانبهای روحانیت
در زیر به انتشار گزیده ای از بیانات مقام معظم رهبری در خصوص «منش طلبگی» در شماره های مختلف خواهیم پرداخت.
امروز، اگر روحانیت از زیّ خود خارج بشود و قدرت‌طلبی و قدرت‌نمایی و سوء استفاده بکند و اگر عملی از او سر بزند که حاکی از ضعف تقوا و ورعی باشد که مردم در او سراغ کردند و به او اعتماد دارند، هر کدام از اینها لطمه‌اش غیرقابل جبران است.
از این جهت هم، امروز وضع ما روحانیون استثنایی است، یعنی با دوره‌ی قبل از انقلاب فرق می‌کند. البته، در دوره‌ی قبل از انقلاب هم، اگر از یک روحانی کاری سر می‌زد، ضایعه بود و به همه‌ی روحانیت سرایت می‌کرد، اما امروز چون نظام، نظام اسلامی است و روحانیون مظهر اسلام هستند، ضایعه فقط متوجه جمعی از روحانیون - یا حتّی جمع روحانیت - نمی‌شود، بلکه ضایعه متوجه اسلام می‌شود و به این زودی هم قابل جبران نخواهد بود.
در این زمینه، امام بزرگوارمان خیلی توصیه‌های آموزنده کردند.
باید حفظ زیّ روحانیت و همان رابطه‌های قدیمی و معمولی با مردم و همان اعمال و حرکاتی که انتزاع تقوا و ورع و ایمان و پایبندی شدید به دین از آن می‌شد و اجتناب از هر چیزی که این اصل را مخدوش بکند، مورد تأکید و توجه قرار بگیرد.
«بیانات در دیدار با علما و روحانیون سراسر کشور در آستانه ماه محرم، ۱۳۶۸/۰۵/۱۱».
اگر خدای نکرده بر اثر بی‌توجهی‌ها، غفلت‌ها، وقت‌نشناسی‌ها، وظیفه‌نشناسی‌ها و منحرف شدن از خط معمولی روحانیت در طول هزار سال، آن ذخیره‌ی هزارساله آسیب ببیند، آن الماس گرانبهایی که بر اثر گذشت قرنها و عصرها و دوره‌ها و مجاهدتها و اخلاصها به‌وجود آمده بود، خدشه‌دار شود، یا بشکند، باز روزگار زیادی لازم خواهد بود، تا بشود آن‌چنان ذخیره‌یی را فراهم آورد.
در این روزگار، اولین بایدِ ما معممان و متزیّیان به زیّ علم و روحانیت، حفظ آن آبرو و حیثیت هزارساله است که بحمداللَّه در طول دوران انقلاب، این آبرو مضاعف شد و چهره‌ی روحانیت شیعه، به خاطر گذشت و فداکاری، درخشندگی پیدا کرد.
«بیانات در دیدار جمعی از روحانیون، ۱۳۶۹/۱۲/۲۲»
هوادار خاطی سپاهان ۱۰ سال محروم شد